Το όνειδος του γραικυλισμού !
Το όνειδος του γραικυλισμού θα μας βαραίνει για πολύ ακόμη, στην Ελλάδα και τη Διασπορά, εμάς που θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ακόμη Έλληνες. Η αλήθεια είναι ότι απεμπολήσαμε τη παράδοση μας προκειμένου να "αφανίσουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις στο κυνήγι του ατομικού συμφέροντος". Αν και απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, δε μπορέσαμε να "κρατήσουμε τη σκέψη μας άφοβη και αδέκαστη...", και καταντήσαμε μια "ξεπεσμένη ράτσα κολάκων".
Πανηγύρι και πανηγυρτζήδες
Λόγια για τα πανηγύρια
Στη μάζωξη των λιγοστών πλην εκλεκτών μίλησε πρώτος ο πρόεδρος του συλλόγου, ένας Λευτέρης Χασάπης, που αναφέρθηκε στον "άξιο συμπατριώτη" του, τονίζοντας την "εξαιρετκή προσφορά του, στην Ομογένεια, τον Απόδημο Ελληνισμό και τη μητέρα πατρίδα Ελλάδα». Μετά σηκώθηκε να βγάλει λόγο κάποιος Αλέκος Τσουκαλάς, αντιπρόεδρος του συλλόγου, που αναφέρθηκε στο "γνήσιο παιδί της Λήμνου, το οποίο σήμερα συμβολίζει και ενσαρκώνει στην πράξη το αμερικανικό όνειρο". Σειρά πήρε μετά ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, που "εξήρε" την πορεία του Μαστραντώνη ως εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα», ενώ επαίνεσε και τις "προσπάθειες που έκανε [...] ως ΥΦΥΠΕΞ αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό". Δε μπορούσε βέβαια να μη προσθέσει κάτι και ο κύπριος ομόλογός του που, αψηφώντας το σχετικό δημόσιο αντίλογο, δε δίστασε να "αναγνωρίσει πλήρως τον ευεργετικό ρόλο του [του Μαστραντώνη] για τα κοινά εδώ στη Νέα Υόρκη". Στη συνέχεια, ο νέος αρχιεπίσκοπος τόνισε πως ο Μαστραντώνης «τιμάται επάξια», εκτιμώντας ότι «επιτελεί ένα σημαντικό λειτούργημα στην Ομογένεια» και ο ‘Εθνικός Κήρυκας’ ενημερώνει «σωστά και όπως πρέπει». Τέλος σηκώθηκε ο τιμώμενος Μαστραντώνης, βαρύς και σοβαροφανής, ο οποίος υπογράμμισε ότι «επί της ουσίας, δεν με κατηγόρησαν για απολύτως τίποτα. Και η ουσία ήταν και είναι αν έκανα σωστά ή όχι τη δουλειά μου. Και αν την έκανα έντιμα ή όχι - Αυτή ήταν η ουσία. Τα άλλα όλα ήταν η αφορμή. Στο τέλος όμως της ημέρας το θέμα δεν είμαι εγώ. Ποιος είμαι εγώ; Το θέμα είναι ότι είναι κρίμα γιατί χάθηκε μια ευκαιρία για τον Απόδημο Ελληνισμό και την Ελλάδα».
Αυτά τα σπουδαία είπανε για το Μαστραντώνη. Αυτά έκραξε περιαυτολογώντας και "ο αετός που πέθανε στον αέρα".
Γραικυλοεπαίνων ψιλοψεγάδιασμα
Τι να πρωτοσχολιάσω τώρα;
Ο Χασάπης εμφανίσθηκε αδιάβαστος μην έχοντας υπόψη όσα από πρώτο χέρι μαρτυρεί ο Δημήτρης Ρομποτής για τη διαχρονική "προσφορά" του Μαστραντώνη.
Ο Τσουκαλάς φάνηκε να αγνοεί ότι την ενσάρκωση του αμερικανικού όνειρου την πετυχαίνεις με τιμιότητα και κόπο, όχι με βαλίτσες γεμάτες δολάρια σταλμένα, με πρωτοβουλία και μεσολάβηση Μητσοτάκη, από Κύπρο και Ελλάδα...
Ο Κούτρας έδειξε απροετοίμαστος μην έχοντας ακούσει για το αμφιλεγόμενο γενικά ρόλο του Ε.Κ. στην πρόσφατη ιστορία της Ομογένειας, αλλά και για το λουκέτο που ενδεχομένως βάλει η μπατιριμένη εφημερίδα. Επίσης, ενώ το γνωρίζει καλά, παρέλειψε να αναφέρει το χάος που μέσα σε πέντε μόλις μήνες άφησε ο Μαστραντώνης στο υφυπουργείο αποδήμων.
Ο Φαίδωνος-Βαντέ τι να κάνει τώρα; Προτίμησε να περιορίσει το ρόλο του Μαστραντώνη "εδώ στη Νέα Υόρκη" αφήνοντας κατά μέρος τις κατά φαντασία παγκόσμιες διαστάσεις της μαστραντωνικής "προσφοράς".
Τον Ελπιδοφόρο δεν τον κρίνω. Παπάς είναι. Θα σημειώσω μόνο, ως ελαφρυντικό, ότι μάλλον βυζαντινο-παπαδίστικο μάθημα ήθελε να κάνει προσπαθώντας να υποδείξει πως πρέπει να λειτουργεί μια εφημερίδα.
Ο πρώην ΥΦΥΠΕΞ δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να μεταθέσει το βάρος της κουβέντας (απ΄το θέμα της κατακραυγής λόγω ανύπαρκτων "πτυχίων") στο αν έκανε "σωστά" και "έντιμα" τη δουλειά του στο υφυπουργείο που άφησε άνω κάτω με τις φτηνές πολιτικάντικες υποσχέσεις για χρηματοδοτήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν τώρα με το ξήλωμα του "χάθηκε μια ευκαιρία για τον Απόδημο Ελληνισμό και την Ελλάδα», ας μη τα παραλέμε... Please, Mastrantonis!
Γραικύλων κληρονομιά
Πως να μη γραικυλοκρίνεις την παραπάνω απίστευτη φαρσοκωμωδία ύστερα από όσα έχουν μεσολαβήσει. Μεσολάβησαν --υπενθυμίζω σ' αυτούς όλους που προσποιούνται ότι ξέχασαν ή δεν άκουσαν-- σημεία και τέρατα. Αποκαλύφθηκε η διαχρονική εξαπάτηση της ομογένειας από τον αδίστακτο Μαστραντώνη. Φανερώθηκε ύστερα από σαράντα ολόκληρα χρόνια ότι δεν ήταν αυτός που έλεγε πως ήταν. Ξεσκεπάσθηκε η συνεχής διαπλοκή του με τους σκοτεινούς εκλλησιαστικούς τύπους που ευθύνονται για την οικονομική --τριάντα χρόνια τώρα-- αφαίμαξη της Εκκλησίας και την πρόσφατη καταλήστεψη των ταμείων του Άη Νικόλα. Ήρθε και τι δεν ήρθε στο φως! Κοντολογίς, διαπιστώθηκε με τεκμηρειωμένα στοιχεία που δεν αφήνουν πια καμιά αμφιβολία, ότι ο "αετός", αετός μόνο δεν ήταν!
Κι αυτόν τον θρασύ τσαρλατάνο έτρεξαν να εξυμνήσουν και να τιμήσουν οι αιώνιοι "κόλακες των ισχυρών", επίσημοι και ανεπίσημοι! Προτίμησαν καλού κακού να κρατήσουν πισινή μήπως κι ο ξεπεσμένος παλιάτσος, αν και σοβαρά λαβωμένος, δεν είναι ολωσδιόλου τελειωμένος... Κι ύστερα μιλάμε για "κρίση ηθών, αξιών και θεσμών"!
Δεν ξέρω τι άλλο να σκεφθώ και τι να πω. Το μόνο που έρχεται στο νου, είναι η λέξη: ΑΙΔΩΣ !!! Αιδώς, χαμερπείς Γραικύλοι !!!
Ντροπή σ' όλους εκεί στο σύλλογο των Λημνίων που στήσανε αυτή την χονδροειδή παρωδία. Ντροπή και στούς επίσημους της Διπλωματίας και της Εκκλησίας που δέχθηκαν να συμπρωταγωνιστήσουν στη κακόγουστη παράσταση! Προσπαθώντας να ξαναστήσουν το Μαστραντώνη στα πόδια του --γιατί γι' αυτό πρόκειται-- τίμησαν και βράβευσαν το ψεύδος και την απάτη. Ανάδειξαν, με την παρουσία και τους λόγους τους, τον τυχοδιωκτισμό και την κατεργαριά ως μέσο κοινωνικής επιτυχίας και καταξίωσης. Άφησαν έτσι στις μελλοντικές γενιές παράδειγμα έξοχο προς μίμηση, το θλιβερό τους γραικυλισμό...
__________________
Μάρτης 2020
